ای جگر گوشه ی رنجور تر از مادر خویش /
به کدامین افق اینگونه تو خیره شده ای /
آفتابی که تو از پنجره ات می کاوی ...../
از سیه کاری او این همه تیره شده ای /
............................................ .
قرص نانی به کف دست و لبی خشکیده /
حاکی از عمق یکی فاجعه ی انسانی /
من از این اوج مصیبت چه بگویم آخر /
که خجل مانده از آن قافله ی حیوانی /
..........................................
کاش آن شب / شب نفرینی ارواح و زمین /
در دل آن ساقه ی دیوانه ی خواهش بشکست /
تا چنین میوه شیرین خداوندی / نه....... /
این چنین میوه ی ممنوعه به بارم ننشست /
.................................................
ای جگر گوشه ی رنجور تر از مادر خویش /
که چو شمعی به شب مرثیه ات کاسته ای /
زیر پایم به خدا نیست بهشتی که دهم ..../
تو گرفتار چنین دوزخ ناخواسته ای...... /
............. ................................
چشم هایت که غزلواره ی احساس من است /
از غریبانگی خویش حکایت دارند ...../
هر نگاهی که از آن آینه ها پر بکشد /
از غم و حسرت و تشویش شکایت دارند... /
................................................
ای جگر گوشه ی رنجور تر از مادر خویش /
به کدامین گنه اینگونه دچار آمده ای /
تو غم انگیز ترین خاطره ی پاییزی... /
کز سر حادثه ای شوم به بار آمده ای..... /
................ .................... ......
ای جگر گوشه ی رنجور تر از مادر خویش /
کی به این خانه ی ماتم زده ات می آیی ..../
آسمانت خجل از لک زده ی سیب خود است /
از چه او را تو بدینگونه عبث می پایی .....
همایون رحیمیان /
هومن /
توجه!!!!!توجه