در شبانی که دلم همدم تنهایی بود /
گذر اشک من از مژه تماشایی بود /
ماه در برکه ی تنهایی من گل می کرد /
گوییا برکه ی من برکه ی رویایی بود /
غافل از خوشه ی پروین دو چشمم همه شب /
ماه من در هوس ناز و خود آرایی بود /
آسمان را گل نرگس چه خوش آذین می بست /
بی گل سرخ تو اما نه تماشایی بود /
از خیال تو نگارا چه بگویم که آخر /
بر سرم آبی نیلوفر لالایی بود /
از چه جز طرح سرابی به نگاهم ننمود /
عشق اگر پنجره ی سبز شکوفایی بود /
شد به پای تو جوانی تبه و آخر کار /
حاصل عشق تو ناکامی و رسوایی بود ...
( همایون رحیمیان )
دوبیتی جدید